فوریه 26, 2021 | اخبار, اسلایدر, اسلایدر, ایران, بایگانی, تازه ترین خبر ها, داخلی, گزارش ها
آوای دریا اولین هفته نامه الکترونیک استان هرمزگان به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی زهره کرمی در خصوص ختنه دختران با من گفت و گویی انجام داده است آنچه که آرزو و تلاش من در همه این سالها بود. شنیدن صدایم توسط زنان هرمزگان.
ختنه زنان به معنی بریدن یا مسدود کردن قسمتی از اندام تناسلی زنانه است که به صورت سنتی در بعضی از گروههای قومیتی در آفریقا و شرق آسیا مثل فلیپین و اندونزی وجود دارد . اما خاستگاه آن آفریقا است . ختنه زنان هیچ پیامد مثبتی برای آنها نداشته و حتی باعث مشکلات و عوارض بسیار منفی و جدی برای آنها میشود
سازمان ملل ششم فوریه را روز جهانی مبارزه با ناقص سازی اندام جنسی زنان نامیده است .
روزی برای درنگ در اشکال خشونت ، نقض حقوق انسانی زنان و نقش سنت و تحجر .
سالانه یک میلیون نفر به آمار دختران ختنه شده افزوده می شود . از دیرباز تا کنون نیز در مناطقی از کشور ایران از جمله هرمزگان ختنه زنان رایج بوده است. اگر چه فعالان اجتماعی تلاشهای فراوانی برای آگاهسازی در این زمینه داشتهاند، و در بسیاری از کشورها ممنوع شده است اما هنوز قوانین نتوانستهاند این سنت را به شیوع صفر درصد برسانند.
هفته نامه الکترونیکی آوای دریا
? برای دریافت pdf هشتاد و هفتمین شماره هفته نامه بر روی لینک ذیل کلیک کنید.
https://avayedarya.ir/wp-content/uploads/2021/02/87.pdf
? لینک عضویت در کانال
https://chat.whatsapp.com/GYLNuvFOlDK5echubAhUKe
? راه های ارتباطی ما:
Twitter: avayedarya
Instagram: http://instagram.com/avayedarya.ir
Web: avayedarya.ir

فوریه 26, 2021 | اخبار, اسلایدر, اسلایدر, ایران, بایگانی, تازه ترین خبر ها, داخلی
?اصل و اساس تلاش های من و کسانی که پشت صحنه تلاش دارند در خصوص ناقص سازی جنسی زنان آگاهی رسانی کنند و شاید کمتر نام و تصویر آنها شناخته شده باشد این است که بیشتر بتوانند در مناطق هدف تاثیرگذار باشند و این امر دو سالی هست که برای کمپین گام به گام تا توقف ناقص سازی جنسی زنان محقق شده است.
در صفحه اول بهترین روزنامه استان هرمزگان نوشتن از عمل ختنه دختران که درگیرترین استان کشور است موفقیت بزرگیست.
اگر در طول این سالها فعالان حقوق کودکان سکوت کردهبودند، موضوع ناقصسازی جنسی زنان همچنان شکل تابو داشت و به عنوان یک آسیب اجتماعی مورد توجه قرار نمیگرفت. با این وجود تا شیوع صفر درصدی هنوز راهی طولانی در پیش است. در همین زمینه نگارنده پس از سالها تحقیق پیشنهاد میکند طبق تجارب مفیدی که در کشور همسایه یعنی کردستان عراق صورت گرفته است، برای آموزش زنان و ارتقاء سطح آگاهی جوامعی که هنوز ختنه دختران در آنها رواج دارد، کارگاههای آموزشی در نظر گرفته شود.

فوریه 26, 2021 | اخبار, اسلایدر, اسلایدر, ایران, بایگانی, پژوهش ها, تازه ترین خبر ها, داخلی
?این پژوهش که بین ۱۳۰ دختر ختنه شده و ۱۳۰ دختر ختنه نشده انجام گرفته است نشان میدهد که سن منارک (اولین خونریزی قاعدگی) در دختران ختنه نشده بیشتر از دختران ختنه شده است. این بدان معناست که دختران ختنه شده زودتر بلوغ را تجربه میکنند.
همچنین این پژوهش مدت، فواصل و میزان خونریزی دختران ختنه شده را بیشتر از دختران ختنه نشده تخمین زده است.
درد قاعدگی در دختران ختنه شده بیشتر است.
اکثر دختران ختنه شده در سن یک الی پنج سالگی ختنه شده اند.
۷۶ درصد دختران ختنه شده سابقه ختنه دختران را در خانواده داشته اند.
شیوع ختنه ۸۷ درصد بود و اکثرا توسط زنان بومی در منزل ختنه شده اند.
پیشنهاد طرح: حذف ختنه دختران نیاز به اجرای برنامه های عمیق فرهنگ سازی و تصویب قانون و اجرای برنامه های آموزش بهداشت و افزایش آگاهی جامعه برای اطلاع از آسیب های سلامتی ختنه دارد.
برای مطالعه بخشی از صفحات این طرح و نتیجه گیری در زیر قرار داده شده است.

.
#گامی_به_توقف
#ختنه_دختران
#ناقص_سازی_جنسی_زنان
@stopfgmemiran
فوریه 26, 2021 | اخبار, اسلایدر, اسلایدر, ایران, بایگانی, تازه ترین خبر ها, خارجی
?انجمن پایان دادان به #ناقص_سازی_جنسی_زنان کانادا تصمیم گرفته در شانزده روز نارنجی از هر کدام از فعالین در این حوزه در کشورهای مختلف نقل قولی منتشر کند.
روز چهارم به رایحه مظفریان اختصاص داده شد:
“بارها تاکید کرده ام که نمایندگان یونیسف و سازمان بهداشت جهانی در ایران با وجود گزارش های متعدد پژوهشگران ایرانی از ناقص سازی جنسی زنان سکوت کرده اند و دولت ایران را تشویق به ارائه گزارش نمی کنند”. پیام رایحه مظفریان این است: “یونیسف یا سازمان جهانی نباید بخشی از دولت ها باشد باید مستقل عمل کند”.

آوریل 15, 2020 | اخبار, اسلایدر, ایران, بایگانی, تازه ترین خبر ها
از “یادداشت های لرستان” بخش ۲، نوشته دکتر رستگار، طبیب مخصوص اطفال مجله ناهید، شماره ۱۹، سال هشتم، ۳ مهر ۱۳۰۷
“نکته مهم دیگر که در بین زنان چادر نشین معمول است ختنه کردن دختران میباشد که از سن پنج الی نه سال باید انجام گیرد، تا ختنه نشود مسلمان نیست و هیچکس از دست او نان نخواهد گرفت. به طوری که از الوار شنیده شد طرز ختنه کردن دختران بدین طریق است که دختر را خوابانده و جوال دوز نازکی را از (بذر) میگذرانند و با تیغ تیزی قسمت خارجی را که از لبهای کوچک بیرون باشد میبرند (بواسطه آب و هوا و کیفیات دیگر ساختمان محبل دختران چادر نشین غیر از شهری بوده است و این ترتیب از قراری که شنیده میشود در بین اعراب نیز معمول بوده و هست و ایلات خوزستان نیز عقیده دارند) برای بند آمدن خون این عمل جراحی دختر باید تا کمر در رودخانه بنشیند و چنانچه باز خون بیاید باید سوار خیک بادکرده شده و مدتی در مسیر آب حرکت کند”.
.
تحقیق، گزینش و متن: گیتا هاشمی، برای پروژه آرشیو ایران: برخوردهایی با یک قرن
.
ژوئن 24, 2019 | اسلایدر, ایران, بایگانی, تازه ترین خبر ها, مصاحبه ها
رایحه مظفریان در گفتگو با دیدبان عدالت مطرح کرد: مهمترین مانع بر سر راه ما، انکار وجود مشکلی به نام ختنه دختران است که هم از سوی جامعه و هم از سوی دولت صورت می گیرد. متاسفانه هیچ مسئولی در ایران نمی پذیرد که چنین معضلی در کشور وجود دارد.
به نام خدا
رایحه مظفریان دانشجوی مقطع دکترای جامعه شناسی، حدود ۱۰ سال است که بر موضوع ناقص سازی جنسی زنان متمرکز شده است و تا امروز فعالیت های متعددی را برای برطرف کردن این معضل از جامعه زنان ایرانی انجام داده است. موسسه بین المللی دیدبان عدالت طی گفتگویی با ایشان به بررسی معضل ناقص سازی جنسی زنان می پردازد:
- چه شد که موضوع ناقص سازی جنسی زنان توجه شما را به خود جلب کرد و بر آن تمرکز کردید؟
- مظفریان: با خواندن کتاب (گل صحرا) نوشته واریس دیری که مادرم به من هدیه داده بود با موضوع ختنه دختران آشنا شدم. در ابتدا این سوال برایم مطرح شد که آیا این موضوع در ایران هم جریان دارد یا نه! با انجام اندکی جستجو در اینترنت متوجه کمبود منابع در این زمینه شدم. خیلی اتفاقی یا به عبارتی دلی یک شب با یک ساک کوچک راهی جزیره قشم شدم و تحقیقاتی میدانی در این زمینه را شروع کردم. بر اساس تحقیقاتی که در آنجا انجام دادم به صورت قطعی تصمیم گرفتم که ناقص سازی جنسی زنان با تمرکز بر منطقه قشم به عنوان موضوع پایان نامه دوره ارشدم باشد. پس از این که پایان نامه به اتمام رسید، آن را به صورت کتابی با عنوان (تیغ و سنت) منتشر کردم و در کنفرانس ها و همایش های مختلف داخلی و خارجی به ارائه سخنرانی پیرامون این موضوع پرداختم. اما لازم بود این اطلاعات در اختیار عموم قرار بگیرد. به خاطر همین سایت www.stopfgmiran.com را راه اندازی کردم و اطلاعات لازم درباره این موضوع را در این سایت منتشر کردم. تولید فیلم مستند و فیلم های کوتاه درباره این موضوع هم از دیگر فعالیت های پیرامونی این کمپین بوده است.
- تعریف (ناقص سازی جنسی زنان) چیست؟
- مظفریان: هرگونه آسیب رسانی به اندام تناسلی زنان ناقص سازی جنسی زنان تلقی می شود. این موضوع در حقیقت فعالیت جنسی زن را مختل کرده و رابطه جنسی را با مشکل رو به رو می کند. بر اساس میزان ناقص سازی، این موضوع تقسیم بندی می شود؛ نو ع اول آن آسیب زدن به کلیتوریس به هر میزان و به هر شکل است که شایع ترین نوع آن در ایران است.
عبارت ناقص سازی جنسی زنان در حقیقت جایگزین عبارت ختنه دختران شده است. البته عبارت های دیگری مثل مثله کردن آلت تناسلی زنان هم به کار برده می شود. هر یک از این اصطلاحات جایگاه خاصی دارد. ناقص سازی جنسی زنان به عنوان یک اصطلاح عام استفاده می شود. ختنه دختران نیز بیشتر در محافل و منابع مذهبی مورد استفاده قرار می گیرد. مثله کردن اندام جنسی زنان هم میتواند در کنار سایر اصطلاحات ذکر شده این عمل را ذیل عنوان معلولیت مطرح کند. منظور از معلولیت نیز عدم توانایی بر انجام کاری است که سابقا این توانایی وجود داشته است ولی بعد از وقوع معلولیت چه به صورت حادثه و چه مادرزادی دیگر فرد قادر به انجام عملی مانند سایر افراد سالم نیست. در ناقص سازی جنسی زنان هم توانایی برقراری رابطه جنسی از زنان گرفته می شود.
- این موضوع چگونه در میان جوامع شیوع پیدا کرد؟
- مظفریان: در ابتدا ختنه دختران نوعی علامت گذاری قومی – قبیله ای بود، مانند قبیله هایی که به عنوان نشانه گردن هایشان را کشیده می کنند. اما در طول زمان و تجربه به این نتیجه رسیدند که اندام جنسی زن می تواند وسیله ای برای کنترل و مدیریت رابطه جنسی زنان و دختران باشد. لذا به شکل های مختلف مثل کمربند، ناقص کردن، برداشتن و دوختن اقدام به کنترل و مدیریت رابطه جنسی زنان کردند. اما در جامعه بشری این نکته ملاک است که آنچه به صورت طبیعی به بشر داده شده است باید به صورت طبیعی حفظ شود.
- پراکندگی جغرافیایی ناقص سازی جنسی زنان در دنیا به چه صورت است؟
- مظفریان: در جریان انتقال سنت ها و تبادلات فرهنگی میان اقوام، پای این موضوع نیز تقریبا به همه جای دنیا باز شده است. گرچه برخی از دولت ها از اعلام موجودیت این مسئله در کشورشان خودداری می کنند.
- میزان اهمیت این موضوع در جهان چقدر است؟
- مظفریان: این موضوع در جهان بسیار داری اهمیت است و کشورهای آمریکای شمالی و اروپا به شدت برای حل این موضوع ایستادگی کرده و قوانین متعددی را به تصویب رسانده اند. هر ساله نیز کشورهایی به این قوانین می پیوندند. این اتفاق بیشتر در خانواده های آفریقایی رخ می دهد لذا دختران کوچک این خانواده ها که ساکن اروپا و آمریکا هستند ، قبل و بعد از سفر به کشورهای آفریقایی معاینه می شوند تا در این سفر مورد آسیب قرار نگیرند. همچنین در اروپا پزشکانی که اقدام به ناقص سازی جنسی زنان و دختران کنند و مادرانی که دخترانشان را برای این عمل همراهی می کنند مجازات می شوند.
- این موضوع در ایران چه جایگاهی دارد؟ آیا اصلا جزو اولویت ها هست یا نه؟
- مظفریان: مهمترین مانع بر سر راه ما، در حقیقت انکار وجود مشکلی به نام ختنه دختران است که هم از سوی جامعه و هم از سوی دولت صورت می گیرد. متاسفانه هیچ مسئولی در ایران نمی پذیرد که چنین معضلی در کشور وجود دارد، چه برسد به آن که قانون گذار قوانین حمایتی و پیشگیرانه هم وضع کند. مسئولین پیوسته تکیه بر این عبارت ها دارند که: مگر آمار ها چقدر است؟! مگر در مقابل جمعیت انبوه زنان و دختران در ایران، چند درصد گرفتار این مسئله هستند که این موضوع را به رسانه ها بکشانیم و برای آن وقت بگذاریم و قانون وضع کنیم؟!
لذا تلاش ما در مرحله اول تمرکز بر ایجاد پذیرش وجود این مشکل، و در مرحله بعد آگاه سازی و ارائه راهکارهای پیشگیری و درمان است.
- کدام یک از سازمان های داخلی در قبال این موضوع مسئولت دارند؟ آیا اقدامات لازم از سوی این سازمان ها انجام می گیرد؟
- مظفریان: در ابتدا مجلس باید به این موضوع ورود کند و قوانینی را جهت پیشگیری و مجازات عاملان وضع کند. اما متاسفانه مجلس اصلا به این موضوع توجهی نمی کند. پس از مجلس سازمان هایی مانند مرجع ملی حقوق کودکان، معاونت حقوق زنان در دولت، وزارت بهداشت و سازمان علوم پزشکی باید در این موضع مداخله کنند.
- آیا موضوع ناقص سازی جنسی زنان در میان گروه های اجتماعی و فعالان مدنی جایگاه شایسته خود را به دست آورده است؟
- مظفریان: ما تنها تعداد معدودی هستیم که این موضوع را به صورت جدی پیگیری می کنیم. متاسفانه رسانه ها با ما همکاری نمی کنند و این موضوع را تحت پوشش قرار نمی دهند. عده ای از فمینیست ها و جامعه شناسان هم هستند که سالی یک بار در روز جهانی مقابله با ناقص سازی جنسی زنان، با اندکی جستجوی اینترنتی به ایراد سخنرانی می پردازند. اما هیچ گروهی به جدیت ما پیگیر این قضیه نیست. حتی فمینیست ها بر ما خرده می گیرند که این موضوع مشکل زن ایرانی نیست لذا صرف وقت و انرژی برای این موضوع، ضرورتی ندارد. در حقیقت از آن جا که این مسئله در سطح رسانه ها مطرح نیست، پرداختن به آن نفعی برای فمینیست ها ندارد و آن ها از این طریق نمی توانند خود را بیش از پیش مطرح کنند. البته ما هم هدف خودمان را داریم و راهمان را ادامه می دهیم. ما حتی اگر بتوانیم یک نفر را هم آگاه کنیم برایمان برد محسوب می شود.
- در پایان اگر مطلبی هست، بفرمایید
- مظفریان: امیدوارم با تلاشی که می کنیم جامعه و پیش از آن مسئولان و مدیران جامعه، ابتدا ناقص سازی جنسی زنان را به عنوان یک معضل موجود در ایران بپذیرند و در گام دوم، در جهت رفع این نقیصه اقدام قانونی و اجرایی لازم را در برنامه های خود قرار دهند. افراد جامعه هم تلاش کنند تا سطح آگاهی نسبت به این موضوع را در میان اقشار مختلف جامعه به خصوص بخش های مبتلا، افزایش دهند.
منبع: موسسه بین المللی دیدبان عدالت